Усё, што сьвеціць і зьвініць,
Гудзе, нібыта рой пчаліны,
Хацела Вам я падарыць,
Ды не знайшлося ў Вас хвіліны.
Усё, што молада ляціць
I ў даль нясецца без аглядкі,
Хацела Вам я падарыць,
Ды не знайшлося мне выпадку.
Казённы дом. Казённы стол.
I дзень – казённы! – за плячыма.
I асьцярожны, як пасол,
Вы з тайна-пільнымі вачыма!
|
|
